‘Sakarya il olmalıdır’ yazısını ilk, 1950 öncesi (belgeler arşivlerde) yazdım. Kocaeli Vali ve Milletvekilleri, Milli Eğitimcileri çok kızıyorlardı bana. Tavuklar Köyü öğretmeni, Salim Aydın’la becayişimizi reddetmişlerdi. Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Genel Müdürlüğü Suphi Artan, Arifiye Köy Enstitüsü Müdür Yardımcısı hocamla; ‘Becayişinizi il olduğunuz 1 Aralık 1954 günü imzalayıp göndereceğim’ demişti.

Benim böyle öğretmenlerim vardı Allah’tan. İşte 1 Aralık 1954 gün 44845 numaralı yazı.

Ben Tavuklar Köyü’ne geldim öğretmen olarak, Salim Aydın Düzce Cumayeri’ne gitti Başöğretmen olarak. İşte belgesi.

Evet, 62 yıl önce Sakarya il oldu. Kaymakamlık tabelası indirildi. Valilik tabelası asıldı görkemli bir törenle. Vali Nazım Üner Rize Valiliği’nden atandığından gelip göreve başladı. 7 yıl 7 ay çok önemli hizmetler verdi rahmetli. Allah’ın rahmeti hep üzerlerine olsun.

KÖY ENSTİTÜLERİ TÜRKÜSÜ

“Üretmeden tüketmek en büyük ahlaksızlıktır”    ‐İsmail Hakkı TONGUÇ‐

Aydınlanıyordu sular.

Sular aydınlanıyordu.

Gökte birer yıldız gibiydiler,

Hasanoğlan, Çifteler, Kızılçullu.

* * *

Yeşeriyordu tohum,

Toprak geleceklere gebe.

Uyanıyordu uykusundan,

Pamukpınar, Gönen,

Kepirtepe.

* * *

Bir destan yazılıyordu bozkırda,

Değişiyordu çağ.

Bir deniz feneriydi şavkıyan,

Arifiye, Gölköy, Dicle, Akçadağ.

* * *

Yürüyorduk güzel günlere doğru,

Başlıyordu kutsal imece.

Dağılıyordu karanlıklar

Bitiyordu gece.

* * *

Ekiyor, biçiyor, üretiyorduk.

Üstümüzde Tonguç Baba’nın eli.

Çınlıyordu “Enstitü Marşı”yla, 

Savaştepe,Düziçi, Yıldızeli.