Adapazarı’nın, adı hala dillerde olan bir aile çay bahçesi vardır. Bu bahçe zamanla artan nüfus nedeniyle nedeniyle bazı değişikliklere uğratıldı. Zorunlu gereksinimler nedeniyle yapılan bu değişiklikler insanlarımıza, küçüklü, büyüklü, daha çok insana hizmet verilmesi için yapılmaktadır. Ve biz yaşlılar, şuradan, buradan emekli olanlar günlerimizi burada bir araya gelerek zevkli söyleşilerle, anılarla, memleket belde sorunlarnı dile getirerek geçirmekteyiz.. İyi de olmaktadır. Çalışanlar, hizmet edenler, yetkililer, iyi anlayışlı…

Adapazarı Atatürk Kültür Merkezi de ekler yaptı. Herkes beğendi.” Çok yerinde ekler” dediler ve genç-yaşlı, bay-bayan oturmaktadırlar. Yeni ek bölümlerinde daha çok bireysel oturanlar ve aileler bulunmakta. Kimseye zarar vermeden sigaralarını içmektedirler. Çok ciddi söyluyorum çok güzel oldu.

Adapazarı’nın yetmiş yıl öncesini bilirim. Şehrin göbeğinde cezaevi vardı. Şehrin en güzel yerinde cezaevi elbette çirkindi. Unutamadığım bir anıma kısaca değineyim. 1950’de Erenler küçük bir köydü. Köyün, okulun tek öğretmenlydim. 63 öğrencim vardı. Öğrencilerimi şehre, Atatürk Aile Çay Bahçesi’ne o yıllarda adı “Atatürk Parkı” idi. Götürdüm. Park 1949 da, CHP’li Belediye Başkanı İzzet Şükrü Enez döneminde hizmete görkemli bir törenle girmişti. İzleyenler arasında genç bir köy okulu Başöğretmeni, genç bir gazeteci olarak bulunuyordum. Dört İstanbul Gazetesinin de Adapazan muhabiriydim. (0 yıllarda gazete yoktu. Bir Ada Postası vardı haftada 2 gün çıkan) Öğrencilerim cezaevi camından dışan bakan tutuklulara iki elleriyle yumruk yaparak bakmışlar. Onlar içinde bir Basri vardı. Hırsızıkta rekor kıran. Çıkar çıkmaz beni buldu. Öğrencilerin, bilmediğim o hareketinin hesabını sordu. Zor kurtardım kendimi. Evet, insanlann en iyisi Hayrettin Değirmenci ile Av. İsmail Gürses dünya kadar para harcayarak, bahçeye yeni bir şekil vermişlerdir. Çok iyi olmuştur.

Takdir görmektedirler. Yeni yapmak istediklerinin de insanlanmızın iyiliğine olduğuna inanıyor görüşebildiğim pek çok insanımız. Yazı yazıp, yeni hizmet yerinin yapılmasına mani olan yerel gazete yazanna ateş püskurüyorlar. Sevgili Hayrettin Değirmenci’yi göremedim. Bilgi alamadım, Mani olunmasına kızanlar bir şeyler yazmamı istediler. “Büyükşehir diyenler Belediyesi’nin bir gazete böyle birşey yazdı diye mani olması hiç iyi karşılanmamıştır” diyenler çok. Hayrettin Değirmenci’ye benim bir ricam olmuştu. Atatürk büstu ile ilgili verdiği sözü tezelden yerine getirmesini arzuluyorum. Atatürk büstü biraz daha büyük ve daha görünür, daha uygun yere alınmasıydı. Aylar değil yıllar önceki ricam.

50 an çok artan ilköğretim Sayılan çok tse ve dengi okullar oldu Buralarda okuyanlar ulaşım ccretinden kurtularak bunalanda gonulence eğleniyorlar. Onlara dim humot verilmektedir Arsspazanmı elegirecek çok noden Insanianmiz opelderle ballito yapiyodar l bulvarında Sehen en guzel bi bisiklet surucusunun önünde coculc, arkatunda egy Gourmetoditer. Çocukla bay bayan dermedon, yaşlı demeden çarpryortar düguyortar, quyorlar, yollanna devam ediyorlar.