……Kamu sektörünün artık yatırım yapmaması özel sektör üzerindeki baskı gruplarını tesirlerini arttırmasına yol açıyor. Adeta her kuruluş işsizler tarafından kuşatılmış gibi manzara gösteriliyor. Buna karşılık bilimsel yaklaşım ve üniversiteler ile olan işbirlikleri özel sektörün ilkeli bir istihdam politikası üretmesine neden oluyor. Kamu sektörünün istihdamda yaptığı hataları özel sektör yapmıyor. Ar-ge faaliyetlerine de büyük önem veriliyor. Yalın üretim destekleniyor.

Kamu sektöründe yöneticilik yapan ve protokolde yer alan bazı sivil toplum yöneticileri yapmakla sorumlu oldukları işlerin bir bölümünü özel sektöre dayandırarak sonuç almak girişimi içersindeler. Bu durum doğru yaklaşım olabilir. Zaten bu konum geçmişte de böyle idi. Ancak; katma değerin büyük bölümünü üreten iş adamlarının üstüne bu yükleri yüklerken arada bir onların gönüllerini de almak gerekmez mi? Ya da başka bir ifade ile protokol dışına çıkılarak önemli konumdaki iş adamalarından bir danışma mekanizması kurulamaz mı?

Ülkemize ihraacat yaparak milyarlarca dolar, döviz kazandıran, katma değer yaratan, vergisini dürüstçe veren, eğitme ve çevreye duyarlı sanayicilerimizi ülkenin kalkınmasında öne çıkartmak doğru bir yaklaşım olacaktır. Kayserili iş adamlarının bölgelerine ve üniversitelerine yaptıkları katkılar milyarlarca dolar seviyesindedir. Onun için elimizdekilerin kıymetini bilmemiz gerekiyor. Unutulmamalıdır ki Fransız İhtilali; keşifler ve yeni icatlar nedeni ile zenginleşen yeni sınıfın (burjuva) zamanının iktidarı tarafından kabul görmemesi ve onların işçi ve köylülerle işbirliği yapması sonucunda ortaya çıkmıştır.

Geleceğimiz toplumun her kesiminin işbirliği yapmasına bağlıdır. Yöneticilerimizin görevi; tıpkı bir orkestra şefi gibi bütün kesimlerin “yeni ve güçlü Türkiye” şarkısını kusursuz icra etmelerini sağlamaktadır. Buna katılmak ise hepimizin görevidir. Çünkü, başka Türkiye yok.