Yenigün Gazetesi
Erkal Etçioğlu
GULJA KATLİAMINI BİLEN VAR MI?
Bundan tam 11 yıl önce 5 Şubat 1998 yılında Çin tarafından işgal edilmiş Doğu Türkistan’daki Gulja şehrinde yaşanan “Ramazan Bayramı Katliamı”ndan haberiniz var mı? Bu katliamın yıl dönümünde Dünya Uygur Kurultayı Başkan Yardımcısı Sayın Seyit TÜMTÜRK’ ün yayınladığı bildiriyi ilgilerinize sunuyorum. Doğu Türkistan’da yaşayan Uygur Türklerini de en az Gazze ’li Müslüman kardeşlerimiz gibi unutmamalıyız.
“Müslüman Türk halkı bir Ramazanın daha sonuna gelmenin, kutlanacak Ramazan bayramının heyecanını yaşarken bir kara bulut gibi çökmüştür üstüne 5 Şubat. Şubat ayının buz kesen soğuğunda bir kızıl alev yakmıştır sineleri. Bir şehir sokaklara dökülmüş, yıllardır uygulanan zulme başkaldırmıştır. Gençler ellerinde sadece dövizler, pankartlar; dillerinde hak ve hürriyet naraları ile karşı durmuştur kızıl orduya. Bir destandır yazılan aslında Doğu Türkistan’da, Gulja’da. Yıllarca ezilmiş, katledilmiş halkın zalimlere karşı patlamasıdır.
Kadir gecesidir. Bin aydan hayırlı gecedir. Toplanmış Müslümanlar, dua etmektedir gelecek için, hayır için. Ancak, din ve vicdan özgürlüğü bilmez Çin güçleri vardır karşılarında. Dini afyon sayan bir yönetim, Doğu Türkistan halkını yok etmeyi amaç edinmiş bir yönetim tahammül edemez. Gulja şehrinde bir hanede toplanmış kadın ve çocuklar yasa dışı faaliyet gerekçesi ile göz altına alınırlar. Bu mübarek akşamda ve sabahında bunu duyan halk toplanır karakolun önünde. Din özgürlüğü isterler, din tanımayanlardan. Tepki sert olunca, bir kıvılcım bekleyen bomba patlar. Tüm Gulja sokakları savaş alanına döner bir anda.
Ne var ki; planlı bir hareket değildir halkın başkaldırışı. Günahlarının ortaya dökülmesinden korkan Çin hükümeti çok sert tepki verir. Koca bir ordu gönderilir silahsız ve masum halkın üstüne. Sonuç şehit olan yüzlerce Doğu Türkistanlı genç, tutuklananlar ve kaybolanlar. Hürriyet için ne ilk ne de son başkaldırıştır bu. Doğu Türkistan halkı bağımsızlık için mücadele vermekte ve bundan sonrada bu amacı için canı pahasına mücadeleye devam etmekte kararlıdır. Bu olayda acı olan, yalnızlığıdır Doğu Türkistan’ın 1.5 milyarlık Çine karşı. O günlerde kimseler duymadı seslerini. Kadir gecesinde başlayan olaylar, Ramazan bayramında da devam etti. Sadece Gulja değil tüm Doğu Türkistan’da kutlanamadı o yıl Ramazan bayramı. Ancak gözlerini, kulaklarını, hafızalarını, düşüncelerini her şeyini kapattı dünya. Görmedi, bilmedi. Gördü de görmemezlikten geldi, duydu ama duymazlıktan geldi.”
Onların seslerini gönlünüzde duyabiliyor musunuz? Yoksa bana ne canım deyip boş mu veriyorsunuz? Dünyanın neresinde bir haksızlık olsa içi titreyen mazluma kol kanat geren zalime dikilen necip milletimize ne oldu?.Bizim öz be öz soy ve din kardeşlerimiz olan ve ata yurdumuzun bekçileri Uygur Türklerinin sesini duymamak bize yakışır mı?
Hiçbir şey yapamıyorsak onlar için Yüce Allah’a dua edelim. Onların Türkiye’deki derneklerine yardımlar yapalım. Toplantılarına katılalım. Çin’i bu uygulamasından dolayı kınayalım. Devletlerin hesapları ve çıkarları olabilir. Ama biz Türk Milletiyiz. Biz çıkarımızı değil kardeşlerimizi savunuruz. Onların yalnız olmadıkları kesin.Yanlarında bizler yeterince olamasak bile biliyoruz ki Yüce Allah onlarla birliktedir.