Kamuoyunda adına “demokratik açılım” denilen projenin perde arkasında neler olduğu yolunda ilginç yorumlar yapılıyor. Bunların birincisi; projenin aslında bir Kuzey Irak senaryosu olduğu ve oradaki bölgesel Kürt yönetiminin geleceğini garanti altına almak ve PKK terör örgütünün bölgedeki varlığını sona erdirmek amacını taşıdığı yönündedir. Şüphesiz bunun bir Amerikan-İsrail stratejisi olduğu çok açık. Bu senaryonun Türkiye’yi ilgilendiren en önemli yönünü ise Türk halkına PKK suç ve terör örgütünün siyasallaştırılarak dağdan ovaya indirme stratejisini “hazmettirebilmek” oluşturuyor. Peki Türk Milleti bunu hazmedebilir mi? Elbette hayır. İlk fırsatta sessiz çoğunluk olan milli irade bunun bedelini sorumlularına ödetecektir.

Olayın önce “Kürt Açılımı” sonra “demokratik açılım” daha sonra da kamuoyunda gelen tepkiler üzerine ”milli birlik ve kardeşlik açılımı” şeklinde isim değiştirmesi hep bu hazmettirebilme endişesinden kaynaklanıyor. Aslında açmak istedikleri Türklerin vatanseverlikleridir.

Aslında bunun bir Kürt açılımından daha çok PKK terör ve suç örgütüne dönük bir açılım olduğu tartışılmaz bir gerçek. Çünkü ülkemizde kendini Türk ve Kürt olarak ifade eden insanlarımız arasında her hangi bir sorun yoktur. Çünkü kendisini Türk olarak ifade eden her vatandaşımız gibi kendisini Kürt olarak ifade eden her vatandaşımız da aynı haklara sahip bulunuyor. Sorun Türkiye Cumhuriyeti devleti ile onun ülkesini ve milletini bölmeye uğraşan sömürgeci küresel güçlerin maşası konumundaki uyuşturucu, silah ve insan kaçakçılığı yapan PKK suç örgütü arasındadır. Devlete ve millete bağlı Kürtlerin sayısı PKK’ların sayısından tam beş kat daha büyüktür. Yani PKK Kürtlerin temsilcisi değildir. Sadece bir suç örgütüdür.