Yenigün Gazetesi
“Gülce” Makale Yazısı
12 Mart 2018
Arifiye Köy Enstitüsü’nde nasıl öğrenci oldum
Sevgili gençler. Girişken olun. Her şeyi büyüklerden beklemeyin. Girişken olmasaydım köyümde kalacak çileli yaşamım olacaktı. Şimdi emekli öğretmen okul müdürüyüm. 71 yıldır yazıyorum. Okura ilk sunulan yazım köyün yaşlısı, Osman Dede için yazdığım ‘Osman Dede’ başlıklı, köy enstitüsü 4. sınıf öğrencisiyken yazmıştım. Okul edebiyat kolunun ayda bir yayınladığı Köylüler Dergisi’ne vermiştim. 100.nolu 1946 1 Temmuz günü çıkan derginin 2. sayfasında yayınlandı. Yine 5. Sınıf öğrencisi iken Ankara’da aylık Ülkü Dergisi’nde, 14 Temmuz 1947 de İstanbul’da Tanin’de ‘Atama Mektup’ yayınlandı. Ve yazıp okudum. Yıllar önce camisiz, okulsuz Feyziye Köyü’nden 3 yıl Hacımercan’a gidip gelerek okuduk. 10-15 erkek öğrenci. 1938-39 öğretim yılında Hacımercan’da 4-5. sınıflar olmayınca Sapanca’ya gide gele okuduk.
Doğru dürüst gidip gelemedik kar kış felaket…Bayır yukarı bayır aşağı 3 km yol. 1939-40 öğretim yılında Hacımercan’da 4. sınıf okutulmaya başlandı. Sonra Sapanca Müftüsü olan Reşit Şahin öğretmenimiz oldu. 4 ve 5’i okuduk. Tahsin Fortacı, Mehmet Yılmaz rahmetlilerle, Sabahattin Güven yaşamda Allah uzun ömürler versin, Yaşar ve Abdullah Çalık rahmetliler devam edemediler. 6 Mart 1942 Cuma günü Harmandüzü denen merada otlayan atlardan birine atladım. Elimde diplomam olduğu halde Arifiye Köy Enstitüsü kapısına vardım. Kapıcı 3. Sınıf öğrencisi helal süt emmiş Ali Erseven, “Babasız, anasız olmaz” demedi. Md. Süleyman Edip Balkır’a götürdü. Kaydımı yaptırdı. Ali Erseven 36 yıl Serdivan da öğretmenlik, askeri dönemlerde muhtarlık, belediye başkan vekillikleri yaptılar. Serdivan Belediye Başkanı Toçoğlu’na Serdivan Muhtarlık önünde “Ali Erseven Çocuk ve Gençlik Parkı” yaptırdım. Milli Eğitim Bakanlığı’na verdiğim dilekçeyi gönderen, onay alan Vali Cahit Kıraç Arifiye Köy Enstitüsü bünyesindeki spor salonuna “Süleyman Edip Kapalı Spor Salonu” adını verdirdim. Her ikisini de görebilirsiniz. Valiler, kaymakamlar, daire müdürleri Fevziye Köyü ile ilgilendiler. Altı- yedi vali ile köye çok gittik. İki derslikli okul, 2 öğretmenevi yaptırdılar. Ne acı gerçek bugün ne okul var ne öğretmen evi.