“Bu sonucu, Türk gençliğine emanet ediyorum. Ey Türk Gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk Cumhuriyeti’ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir” tümceleriyle başlayan hitabında, Ey Türk Gençliği! diye seslenerek emanetini devrettiği gençlikten kastı neydi acaba?

Önce şöyle başlayalım. Atatürk’ü herkes anlayamaz. Hatta anlamak istemez. Anlamış görünmesi bile çıkarını zedeler. Bunlar uygar insan davranışını da sergileyemezler. Böyle kişileri görmezden gelmek saflık olur. İyi yüreklilik olmaz. Onlara şu anda nerede yaşadıklarını sorsanız, “Türkiye’de” diyecekler. Eviniz, mülkünüz, işiniz, çoluk-çocuğunuz var mı? “Var” diyecekler. Kazancınızı elinizden alan, evinizde, işinizde size karışan var mı? “Yok” diyecekler. Yatmak, gezmek, dinlenmek istediğinizde sizi engelleyen oluyor mu? “Olmuyor” diyecekler. Minarede ezan okunuyor mu? Camiye gidebiliyor, ibadetinizi yapabiliyor musunuz? Sorularına olumlu yanıt alıyorsunuz. Vatandaşlık görevleriyle, toplumda yüklendiği sorumluluğun var mı? “Yoktur” diye yanıt verecekler. Ama Atatürk’ten söz etmesi gerektiğini de O’na “Beton Mustafa” diye hitap edecektir. Oysa sayılan ve sorulan bu davranışları ancak devletiyle, ülkesiyle, ulusuyla bağımsız olan vatandaşların sergileyebileceğini kabullenmez.

Aklını, kuvvetini, iradesini kullanarak ülkesini, ulusunu iç düşmanlardan olduğu kadar istilacı, emperyalist güçlerden kurtarmaya koşan her yaşta vatandaş kadın ve erkek, Atatürk’ün gözünde Türk gencidir.

İşte o zaman birey, birey her vatandaş, Atatürk gerçeğini anlamış olacaktır. O’nu anlamak demek, düşüncelerini paylaşmak demektir. Eserlerine sahip çıkmak demektir. Atatürk’ün eserlerini sahiplenmek, onları korumak, kollamak demektir. Çevresinde kenetlenmek demektir. Bireylerce yumak olup, olumsuzlukların üzerine gitmek demektir. Düşmana büyük, güçlü olduğunu göstermektir. Korkutmaktır. Yıldırmaktır. Yılmamaktır. Yorulmamaktır. Bıkmamaktır. Her zaman uyanık olmaktır. İleriyi görerek esenliğe ulaşmaktır. Asırlara uzanmaktır. Uygarlık dünyasını fethetmektir. Tüm bu alanlarda bilinçlenerek bilinçli olmak demektir. Gerektiğinde eylem ve tavır koymak demektir. 10 Kasım’ların önündeki, arkasındaki gerçekleri görerek, yaşanası ülkelerin en önünde olmayı amaçlamaktır.

Yolumuzu, insanımızı aydınlatan, bağımsızlık meşalemizi ateşleyen Atatürk Gerçeği’ni kılavuz olarak seçecek iyi günlere mutluluklar içinde uçacağız.

Atatürk ölmedi. Türk Ulusuna bıraktığı emanetleriyle, hiç ölmeyecek!

Enver Toçoğlu

Emekli Öğretmen

Tekrar buluşmak dileğiyle…

Sevgiler, saygılar…