Bu konuşmayı neden yaptığını, seçimde AKP’ye oy vermemiş olan seçmen bir türlü anlayamadı önceleri. Çünkü balkonda konuşan AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan sözünü tutmamış, o gitmiş yerine herkese çatan, herkesi hırpalayan, azarlayan, küfür bazında hakaret eden, fakiri daha yoksulluğa iten bir kişiliğe büründü. Yolsuzluklara ses çıkarmayan, köylere çamaşır makinesi veren, torbalarla şeker, makarna, bulgur dağıtan valiler, kaymakamlar, belediye başkanları görmeye başladık. Almanya’da maaşının azlığından söz ederken, bu yüzden çocuklarının okul giderlerini bile Amerika’da yaşayan bir ahbabının ödediğini unutarak, okulunu bitiren oğluna ticaret gemiciğini nasıl aldığı, basında günlerce tartışıldı. Deniz Feneri Derneği’nin, Almanya’da çalışan emekçileri kandırarak aldıkları bağışlarla ilgili açılan davada, mahkemenin verdiği karar uyarınca Türkiye’deki suçluların üzerine gitmesi gerekirken, ucunun kendisine veya partisine, hükümetine zarar vereceği düşüncesiyle bu konuya hiç dokunmadığı gibi, suçluları koruma, kollama pozisyonuna girdi. Konu hakkında kimseye eleştiri hakkı tanımadı, tek kelime bile etmedi. Konuyu gündeme getirmeye çalışanları en galiz sözlerle suçlama yönünü seçti…

Devlet ticaret yapmaz, denetler kuralı gereği, Cumhuriyet’in kurduğu ilk yıllardan başlayarak temeli atılan ve üretime geçen, kullanılan tüm sanayi kuruluşları, köprüler, yollar, hava alanları, devletin demirbaşında bulunan diğer kuruluşlar, geçen 8 yıl içinde. özelleştirme adına yabancı yatırımcılara satıldı. Bu satışlardan elde edilen milyar dolarların nereye harcandığı açıklanmadığı gibi, “Duble yollar yaptık. Şükür ki, artık bu yollar sayesinde kağnı arabasıyla değil, vatandaş lüks otomobilleriyle seyahat edebilir duruma gelmiştir.” Bunu derken devletin 5260 milyar dolar borçlandığını, doğmamış bebeklerin bile doğarken dış devletlere borçla doğduğunu düşünmüyor. Özelleştirdiği kurumlardan çıkarılan işçilerin işsiz kalmalarına, akşam olunca evine ekmek götüremeyeceğine, okuyan öğrenimdeki çocuklarının giderlerini nasıl karşılayacağı bizim Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ı hiç ilgilendirmiyor, hiç sesini çıkarmıyor. Birçok kuruluşun yandaşlara veya ahbaplara yok pahasına satıldığı tartışmaları bir yana, bütün bu kuruluşlarda çalışan personel ve işçilerin işten çıkarıldığı yetmezmiş gibi, çalışanların da kusur veya suçluymuş gibi sendikalaşmalarını engelliyor. Taşeronlar aracılığı ile köle gibi çalıştırılan işçiler, işsizlikle başbaşa kaldıkları yetmiyor, kimileri göçük altında, kimileri maden ocaklarında, kimileri de güvencesiz işlerde çalışmak zorunda bırakıldıkları için, iş kazaları yüzünden canını veriyor ya da yoksulluk batağına itiliyorlar. Çadırlarda, “İşimizi istiyoruz”, diye yalvarırcasına, çaresizlik içinde kıvranan vatandaşına Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, “Ananı da al git”, özdeyişiyle şöhret olmuştur!..

Başbakan, 2007 yılının Başbakan, 2007 yılının sonlarında başlayıp, günümüze değin devam eden ekonomik krizin ülkemizden teğet geçtiğini söyleyebiliyor.