Sakarya’da günlük sekizinci gazete olarak, 1 Aralık 2006 Cuma günü yayınlanmaya başladı. Çıkan sayılarını okudum. İyi niyetle, eleştiri gözüyle inceledim. Yeni Ada Postası bugüne çıkan sayıları ile “Mükemmel” dedirtecek şekilde yayınlanıyor. Biraz fazla, büyücek resimlere vermesi eleştiri konusu oluyor.

“Ada Postası”nın benim gözümde, gönlümde çok özel, çok önemli, unutulmaz yeri ve anıları var. Birinci sayısı 29 Ekim 1946’da “Haftalık siyasi gazete” diye. Bir küçük açıklaması daha var, “Salı günleri çıkar” diye. Dört sayfalık gazete.. 116 kez okur önüne, okur eline böyle sunuldu. 117. sayısı, 15 Şubat 1949 günü “Ada Postası” adı altında “Salı- Cuma günleri çıkar.

Bağımsız siyasi gazete” diye yazdığını görüyoruz. Yine dört sayladır gazete. Necip Güllü Matbaası’nda basılmaktadır yine.

İki yıldır Kavaklıorman Köyü’nde uyguladığım okuru arttırmanın faydalarını yazı konusu yaptım. Yazdım. Bir türlü veremiyordum. Birgün geldi cesaretlendim. Örnek insan, çok kibar insan, bir ara ATSO Başkanlığı da yapan rahmetli Lebip Kökçü nün yanına çıktım. Çok İyi karşıladı. Çok sevindi ziyaretime. Hele öğretmenlikten sözler edince. Yazımla ilgili, uygulamalarımdan söz edince yazımı okuyunca çok sevindi. “Ne iyi ettiniz geldiniz. Çok teşekkür ederim” dediklerini hiç unutmam….

Yazımı 1 Nisan 1949 Cuma günü, 130. sayıda, birinci sayfanın sağında “Serbes Sütun: Köylerimizin öğretimle kalkınması” başlığı “Yazan: Abdullah Çelik Kavaklıorman Köyü Okulu Başöğretmeni” diye yayınladı. Gördüğümde dünyalar benim olmuştu. İstanbul, Ankara gazetelerinde, Öğretmen Meslek Dergileri’nde, Milli Eğitim Bakanlığı’nın yayınladığı dergilerde yazım çıkmaya başlamıştı. Ama yerelde çıkan ilk yazımdı. Sevincim sınırsızdı. Köyde bile havam değişmişti. Bir başka türlü sever, sayar olmuşlardı. Kutlayanlar çok olmuştu…