Çimler sökülüyor köylerin meralarından. Köylere belediye bir şeyler veriyor. Yapıyor. Köylüler kolayca vermiyorlar çimleri. Perişan ettirmiyorlar hayvanların otladıkları meraları… Traktör traktör çimler geliyor. Özene-bezene döşeniyor. Sulanıyor. Canlanıyor. Güzelleşiyor. Ciddi ciddi söylüyorum, bayağı güzelleşiyor. Yemyeşil oluyor çamların altı. Bazen insanlarımız ailecek oturuyorlar. Söyleşiyorlar. Yiyorlar, karınlarını doyuyorlar. Bunlar iyi şeyler, kötü şeyler değil. Yaşamın, tadını çıkarsınlar. Böylelerine mani olunmasın… Çiğneye çiğneye, gide-gele yol oluyor. Çamur oluyor yağışlı havalarda. Canım güzelim çimenler, çiçekler çiğnenmiş, yok olmuş. Çamlar arası yollar oluşmuş. Tam kırsal alan gibi… Hiç yakışmıyor modern kent Adapazarı’na. Büyükşehir insanlarına. Bank, oturma yerlerinin sayılan çoğaltılmalıdır.

Sevgili, çalışkan, dürüst dostum İbrahim Uluç söz verdi. Uyarı levhaları konulacak pek çok yere… İyi niyetli insanlarımız uyarılacak. Herhalde uyanlar olur…

“Çimenleri çiğnemeyelim. Çiçekleri koruyalım” levhalarını görenler herhalde insanların gözleri önünde çiğneye çiğneye gitmezler. Giden densizler, cahiller, bilgisizler, yontulmadıkları olursa diğer insanlarımız uyarmalılar.

Değil mi? Zabıta görevini yapmalı değil mi? İnce, güzel, 50 cm. yüksekliğinde zincir olsa diyenler var.

Uluç’un verdiği bilgiler doğrultusunda verilecek hizmetlerin Bulvar’ı kurtaracağına yürekten inanıyorum. Her iyi niyetle insanımız, bay-bayan. Genç- yaşlı Atatürk Bulvarı’nı korumakla yükümlü olduğunu bilmeli. Dışardan gelenler Bulvar’ın güzelliğine hayran kalmalı. Gittikleri yerlerde “Adapazarı’nı şimdi bir görseniz! Atatürk Bulvarı. Kültür Merkezi. Atatürk Aile Çay Bahçesi insanlara genç-yaşlı, fakir-fukara demeden çok güzel hizmetler veriyor her alanda” demeli değil mi?

Gerçek insanları, ağacı, çiçeği, çimeni sevenler koruma görevini çok iyi yapmalıdırlar. Ben çok iyimserim. İlginizi, desteğinizi göreceğimize inanıyorum…

Yarın tekrar buluşmak dileğiyle…