Yenigün Gazetesi
“Özgürce” Makale Yazısı
1 Mart 2014
Sakarya'nın yerel gazeteleri
Sakarya’nın 8 günlük, 12 sayfa, 50 kuruş gazeteleri vardır. Öncelikle hepsini kutluyorum. Tam tarafsız yayın yapıyorlar. Şu veya bu kişiye, partiye kul-köle olmuyorlar. Güçlükleri yenerek hizmetlerini sürdürüyorlar. Elbette kolay değil bir gazeteyi yaşatmak. YENİGÜN’e şaşmayın. Bir mucize. Günlük net satışı 3000’e ulaştı.
MHP Genel Başkanı Sayın Devlet Bahçeli geldiler. İlçelere uğradılar. Katılım, dinleyici hayli fazla idi. Sevinilecek gibiydi. Değindiği konular önemliydi.
Sayın Bahçeli’nin Sakarya’yı ziyareti ile ilgili en iyi manşeti YENİGÜN verdi. Ayrıca YENİGÜN ve diğer gazeteler sayın Bahçeli’nin Sakarya gezilerine, konuşmalarına bolca yer verdiler. Özellikle YENİGÜN. Kutluyorum.
Sakarya’nın 8 yerel gazetesi var dedim. İşte isimleri. İlk günlük gazete en eski, en yaşlısı 4 Aralık 1951 Adapazarı Akşam Haberleri, Adapostası, Yeni Sakarya, Bizim Sakarya, Yeni Haber, Sakarya Halk, Yeni Adapazarı, YENİGÜN.
Günlük bir gazete çıkarmak, yaşatmak gerçekten çok zor. ‘Yerel gazetecilik çok zor’ başlığı ile katıldığım Alman Büyük Devlet Adamı Konuard Adenaver Vakfı yazı yarışmasında bu yazımla kazandım. Sakarya’da bir ben 15 günlüğüne Almanya’ya gönderildim. Çok güzel bir gezi oldu. Şahane.
Berlin, Bon, Frankfurt yerel gazeteleri, matbaaları yaşam koşullarını inceledik. Türkiye’den benim gibi yarışmaya katılıp kazanan 14 kişiydik.
Bir telefon edildi. Çok güzel konuşan bir bayandı.
“Ankara’dan Adeneur Vakfı’ndan telefon ediyorum. Katıldığınız yarışmada 15 günlüğüne Almanya gezisini kazandınız. Ama 70 yaşındasınız. Katılabilecek misiniz? Sağlığınız ne olacak?”
Güldüm, bayağı bir güldüm. Böyle bir telefon beklemiyordum.
‘Kızım kim ayarladı seni, beni böyle işletmek için’ dedim.
‘Çok sayın hocam! İşletmiyorum. Ciddiyim. Ankara’daki vakfın telefon numarasını vereyim. Siz bizi arayın’ dediler.
‘Anladım. Tamam kızım gidebilirim. 70 yaşındayım doğru, ama ben hiç sigara içmedim. 70 kez kan bağışladım. Sağlığım yerinde. Gidebilirim, gidebilirim’ dedim.
‘Öyleyse bir faks numarası verin. 15 günlük gezi programını fakslayalım’ dediler. Numarayı verdim. Faksladılar. Yoğun bir program. İkramı bol uygulamalı.
Tanıtım toplantısı yaptılar. Herkes kısaca kendini tanıtacaktı.
‘Arifiye Köy Enstitüsü 1947 mezunuyum. Köy öğretmeniyim. 1946’dan bu yana biri Ankara (Ulus), beşi İstanbul gazetelerinin muhabirliğini yapıyorum belgeli ve de kadrolu.
Köy Enstitüsü mezunuyum dedikten sonra bana bakış açıları değişti. Daha saygılı davrandılar bizimkiler ve Almanlar.
Her zaman söylüyorum. Böylesi yarışmalara girin. Benden başka böylesi yurt dışına giden yok. Acı gerçek bence.
Bir de gene ben yalnızım. Emekli olduğumda günün Milli Eğitim Bakanı Orhan Dengiz imzalı mektup aldım taahhütlü. Hizmetlerime teşekkür ediyor, devamı için sağlıklı olmam dileğinde bulunuyordu. Bakan Orhan Dengiz.
Orhan Dengiz 32. Milli Eğitim Bakanı’dır. 1965-1967 ve ikinci kez 1973-74 yıllarında bakanlık yapmış 11.1.1985 günü 67 yaşında iken rahmetli olmuştur.
Müdürü bulunduğum okula gelmiş kahvemizi içmiş, Şehit Cengiz Topel Okulu’nu her bakımdan çok beğenmişlerdi. (Emekliye ayrılışta bakandan böyle yazı alanı varsa getirsinler yayınlayacağım)
Siyasilerin, adayların çalışmalarını beğeniyorum. Kazanma şansı hiç olmayanlar bile çok çalışıyorlar. Tutum ve davranışlarını şimdilik olumlu buluyorum. İyi niyetliler. Gece-gündüz koşuşturup duruyorlar. Hepsini kutluyorum. Başarılar diliyorum. Üzüntüsüz bir seçim dönemi geçirmenizi diliyorum