Yenigün Gazetesi
“Özgürce” Makale Yazısı
22 Nisan 2013
Onur kaynağım köy enstitülü oluşumdur
Neler çekmedik bu vatan için. Kimimiz öldük, kimimiz palavra yaptık.
Bu bir deyim, gerçeği ifade eder. Ben de neler çekmedim köy enstitülü oluşumdan.
Sakarya’da şehir okuluna müdür atanan kişiyim.
Köy enstitü mezunları öğretmenlik yapamazlar, yapamıyorlar dendiği günlerde 16 öğretmenli, 700 öğrencili İbrahim Eser Okulu’na istiklal halindeyken öğretime açtığım 1958-59 öğretim yılı başında işte atamam ile ilgili ilk yazı.
Abdullah ÇELİK Erenler Okulu Öğretmeni Adapazarı
Adapazarı Merkez Eser Okulu başöğretmenliğine vekaleten valiliğin 30/VII/1958 tarihi onayı ile atandığınız Müdürlüğümüzün 5/VIII/1958 tarih ve 243.I.7028 sayılı yazıları ile bildirilmiştir.
Bilgi edinilmesi ile Eser Okulu’na giderek okulu ve demirbaşı devir almanız ile işe başladığınızın bildirilmesini rica ederim.
Maarif Memuru Murtaza Erdoğan
Dilekçeyle ya da sözlü bir isteğim olmamıştı. Erenler’den evliydim. Gazeteciliğe kalaycı Hasan Uyar gibi örnek patronum gazetesinde tam yetkili yazıyordum. İstanbul’un 3 gazetesi dışında, Ankara’nın Ulus’un önce Adapazarı, sonra Sakarya muhabiriydim. Haber vermekle yetinmez. ‘SAKARYA İL OLMALI DİYE’ yazdırdım. 14 Haziran 1954 günü TBMM’den 6419 sayılı yasanın çıkması ile Sakarya il olmuştu. Ama yıllarca ihmal edilmez Sakarya’nın sorunları vardı. Azımsanamazdı. Gazeteci de yoktu.
Gidip Eser Okulu’na, vekalet eden Ali Atalağ’dan teslim aldım.
Allah’tan İbrahim Sırmalı eşi Seher Hanım gibi iki çok iyi insan vardı hizmetli.
Kısa zamanda okulu örnek okul haline getirdim. Bir anımı sunayım.
Çöplük okula yakın. Sinek, koku çevre şikayetçi. İki müfettiş geldi. Okulu kapatacaklar. 3 gün izin aldım. Kapattırmadım.
Tümen K.General Mete Yurdakul’a gittim, kum istedim. Akçay Deresi’nden 55 cemse kum geldi. Fazlasını Mehmet Nuri Okulu bahçesine döktürdüm. Okulun bahçesi çok iyi oldu. Yetmez oldu 750 öğrencime. Kara kara düşünür oldum. İsteğim olmadan beni müdür yapan Vali Nazım Üner’e başvurdum.
Bahçemiz yetmiyor. Bitişiğimizde 3 parsel var. Mithat Arıştan’ı razı ettim. Verdiğim parayı verin vereyim diyor dedim. Çok anlayışlı Vali Nazım Üner emir verdi. Aldık.
Bir çeşme yaptırdım. Duvarın dışından çevre için bir, iç kısma için öğrenciler için 5 kurnalı taktırdım. İçme suyu işi böylece halledildi.
Yol çok bozuktu. Bir yazım üzerine vali ve belediye başkanı General Sedat Kirtetepe hem yolu, hem de çayımı içmek için okula geldi.
Yolu gördü hemen yaptırdı.
Görevi kabul ederken 2 yaşlı öğretmenin alınmasını, yerlerine Şeker Okulu’ndan Kemal Altay’ı, Mithatpaşa Okulu’ndan Celal Çatıkkaş’ı istedim. Arifiye Köy Enstitüsü ilk bayanları örnek insanlardı. Verdiler seve seve geldiler. Görevleri en iyi şekilde yaptılar. Beni başarılı kıldılar. İkisini diğerlerini rahmetle anıyorum.
‘Vali Bey haksızsınız diye askeri vali aleyhinde yazı yazdım. Müdürlük de gitti. Zonguldak’a sürdüler. Yazı gelir-gelmez Milli Eğitim Bakanı Prof. Turan Feyzioğlu’na telefon ettim. Atamayı iptal etti. Gitmedim müdürlük gitti.