Düğün

Sakarya’da evlenme geleneklerinin bir bölümü unutulmakta, hatta yavaş yavaş ortadan kalkmaktadır. Aile biçimi, kuruluşu ve aile içi ilişkilerdeki geleneksel uygulamalar kültürel yapıyı oluşturmaktadır. Günümüz koşullarında geçmişe ait bazı gelenek ve uygulamalar, topluluk üyelerinin bir bölümü tarafından bugün onaylanmasa da, geçmiş dönemin dayanışma, yardımlaşma ve her şeyden önemlisi bir kültüre ait geçiş dönemi uygulamalarını ortaya koyması açısından büyük önem taşımaktadır. Yaşayış açısından, mûtevazı bir anlayışa sahip Manavların (yerli-yerleşik Türklerin) gündelik hayatlarında kullandıkları kılık kıyafetleri abartıdan uzaktır. Daha önceleri erkekler, ketenden yapılan ve paçalarına doğru daralan koyu renkli (siyah/koyu kahverengi) pantolon, yünden örülmüş yine koyu rengin hakim olduğu kazak ve yelek, ayaklarına da lastik ayakkabı, soğuk havalarda aba denilen ceket giyerken bazıları rahat giyimli geniş olan avlu pantolon tercih ederken, Cumhuriyet’in ilanından sonra şapka giymeyi benimsediler. Aynı dönemlerde bazı gençler başlarına çevre bağlarken, kadınlar ve kızlar ise, başlarına oyalı çember bağlarlar, ancak saçlarını tam kapatmazlar, uzun saçlı olanlar ise sırtlarından aşağı örerek omuzlarından aşağısının görünmesini sağlarlardı. Gelinler ise dantelli beyaz örtme ile örtünürler ve saçlarını göstermezlerdi. Böylece evli kadınla bekar kızlar kıyafetleri ile ayrılmış olurdu.

Kaynakça

  • Aktaş, Ali (2008), Kültürel Renkleriyle Sakarya: Farklı Kimliklerin Kavşak Noktası: (Sakarya’nın Toplumsal ve Kültürel Yapısı), Adapazarı: Adapazarı Merkez Belediyesi
  • Sakarya İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü/Kültürel Detaylar
  • Sakarya Yerel Kültür Derneği/Manav Hayatı
  • Türker EROĞLU ve diğerleri, Sakarya Halk Kültürü (Derleme Çalışması), Sakarya Valiliği Halk Kültürü Dizisi 1, Sakarya, 2003, s. 109.