Tarihçe: Tescilli (0l.09.1989 tarih ve 675 sayılı tescil ) olan ev Taraklılı ünlü hattat Saim ÖZEL’in dedesi Haşim Ağa’ya aittir. Saim ÖZEL 1919 doğumlu olduğuna göre ev XIX. yy. sonlarında yapılmış olması gerekir.

Plan: Yapı zemin (hayat) kat, 1. ve 2. kat ile fener şeklinde yapılmış cihannüma katından oluşmaktadır. Komşu arsaların zorlamasından dolayı çarpık bir plana sahip olan ev kuzey-güney doğrultusunda planlanmıştır. İki ayrı girişe sahip olan evin zemin katının ana girişi güney yöndedir. Çift kanatlı ahşap bir kapı ile geçilen bu kat evin hayat bölümünü oluşturmaktadır. Sonradan yapılan onarımlarla bir hayli değişikliğe uğrayan hayat toplam dört bölüme ayrılmıştır. Bu bölümlerden üçüne elverişsiz olmalarından dolayı girilememiştir. Bu bölüm bir pencere ile güney cepheye açılmıştır. Hayatın batı tarafına üst katlarda ıslak hacimlerin elverişsizliğinden dolayı sonradan bir adet banyo ve tuvalet modern malzemelerle yapılmıştır. Girişin sağ tarafında yer alan bölüm ise daha sonra hayat ile arasına bir duvar örülerek ayrılmış ve dükkan olarak kullanılmıştır. Bu dükkan bölümüne giriş evin doğu cephesinde yer alan 2. girişten sağlanmış olup güney ve doğu cephelere ikişer pencere ile açılmıştır. Evin doğu cephesinin ortasında yer alan ve küçük bir merdiven sahanlığına sahip olan 2. giriş önü sonradan duvarla örülerek hayat ile bağlantısı kesilmiştir. Doğu girişinin sağında yer alan bölüm de sonradan bir duvar örülerek hayattan ayrılmış, dışardan bir kapı ve pencere açılmak sureti ile dükkana dönüştürülmüştür. Hayatın kuzey duvarının ortasında, ana girişin tam karşısında üst kata çıkılan ahşap merdivenler yer almaktadır. Bu merdivenlerin solunda ise hayatın devamı olan bir boşluk bulunmaktadır.

Hayatla bağlantıyı sağlayan ahşap merdivenlerle 1. kata çıkılmaktadır. Bu katın batı eyvanı içinde yer alan başka bir ahşap merdiven ile de hayatla bağlantı sağlanmıştır. “Orta sofalı plan tipi” özelliğini gösteren bu katın ortasında yer alan geniş sofa dört yöne dört eyvan şeklinde uzanmaktadır. Eyvanların yanlarına ise odalar yerleştirilmiştir. Zemin kat gibi çarpık bir plana sahip olan orta katın güney eyvanı dışa doğru uzanan ve yanlardan ikişer önde üç pencere ile dışa açılan bir cumba ile sonlanmaktadır. Girişleri eyvanın içinden sağlanan odalardan güney-doğu köşede olanı güney ve doğu cephelere üçer pencere ile açılmaktadır. Bu pencerelerden doğu yönde olanlardan iki adedi sonradan kapatılmıştır. Güney-batıda yer alan oda çarpık planlı ve daha küçük bir oda olup sadece güney cepheye iki dikdörtgen pencere ile açılmaktadır. Zemin katla bağlantıyı sağlayan kuzey eyvanının iki yanında yer alan odalardan kuzey-doğuda olanı mutfaktır. Kuzey-batı köşede yer alan bölüm ise dışa doğru taşırılmış ve kendi içinde üç bölüme ayrılmıştır. Bu bölümlerden dışa taşkın olanı banyo, diğer yerler ise depo olarak kullanılmaktadır. Bu alanlarda pencere bulunmamaktadır. Bunun sebebi de bitişik olarak yapılan depo gösterilebilir. Batı eyvanının batı duvarı boydan boya dolapla kaplı olduğu için sağır tutulmuştur. Diğer eyvanlara göre daha geniş olan doğu eyvanı ise içinden alt katla bağlantıyı sağlayan ahşap bir merdiven bulunmaktadır.Evin 2. katı 1. katta olduğu gibi “orta sofalı plan tipi” özelliği göstermektedir. Ortadaki geniş sofa dört yöne dört eyvan şeklinde uzanmaktadır. Sofanın dört köşesinde ise dört oda yer alır. Oda girişleri sofanın pahlı köşelerinden yapılmıştır. Eyvanlardan güneyde olanı çift kanatlı ahşap bir kapı ile dışa doğru taşıntı yapan bir gezemeğe açılmaktadır. Güney-doğu köşesinde yer alan oda güney ve doğu cephelere üçer pencere ile açılmaktadır. Güney-batı köşede yer alan oda daha küçük olup güney duvarında iki, batı duvarında ise bir küçük pencere ile aydınlatılmıştır. Sofanın doğu ucunda dışa taşıntı yapan doğu eyvanı, cephede üç yanlardan iki pencere ile aydınlatılan bir cumba şeklinde sonuçlanmaktadır. İçinde alt katla bağlantıyı sağlayan merdivenlerin yer aldığı kuzey eyvanı ise daha dar tutulmuş olup içindeki merdiven sahanlığı iki pencere ile aydınlatılmıştır. Bu bölümün kuzey-doğu köşesinde yer alan oda mutfak olarak kullanılmaktadır. Çarpık planlı mutfak doğu cepheye iki, kuzey cepheye bir küçük pencere ile açılmaktadır. Kuzey-batı köşede yer alan ıslak hacimli bölüm batı cephenin dışına taşırılmış olup üç alandan oluşmaktadır. Kuzey-batı cephesinde bulunan alan tuvalet, bu alanın güneye bakan kısmında bulunan alan çamaşırlık, doğuya bakan kısım ise banyo olarak kullanılmıştır. Bu alanlardan tuvalet olarak kullanılan alanın duvarı küçük ölçekte olsa da yıkılmıştır. Dışa taşıntı yapmayan batı eyvanının içinde ise cihannüma katına çıkışı sağlayan merdivenler yerleştirilmiştir. Batı cephede yer alan bir pencere ile aydınlatılan bu bölüm ayrıca yiyeceklerin konulacağı kiler olarak da kullanılmıştır. Geniş sofanın orta kısmında bir tekne tavan oluşturulmuş, bu tavan çatı boşluğuna kadar uzatılmış ve üst katta bulunan cihannüma katına da zemin oluşturulmuştur. Tekne tavanın ortasında bir ufak ahşap göbek bulunmaktadır.

Evin en üst katını teşkil eden cihannüma katına çıkış batı cephesinde bulunan merdivenlerle sağlanmıştır. Bu alan sekizgen olarak tasarlanmış olup uzun köşelerde iki adet, diğer köşelerde ise birer adet dikdörtgen pencere bulunmaktadır. Yapının bu alanında büyük hasarlar göze çarpmakta, tamamıyla yılıkmış duvarlar ve bundan dolayı ortaya çıkan taşıyıcı sistem bundan etkilenmektedir.

Malzeme ve Teknik: Yapının zemin katında taşıyıcı olarak belirli oranda moloz taş kullanılmış bunun üzerine ise ahşap kirişler oturtularak bir üst katın taşıyıcı sistemi oluşturulmuştur. 1., 2. ve cihannüma katlarında taşıyıcı sistem olarak ahşap çatkı arası kerpiç dolgu yapılmıştır. Cephelerde kaplama elemanı olarak da bağdadi sıva uygulanmıştır. Sıvanın üzeri kıtıklı kireç ile badanalanmıştır. Çatısı üç omuzlu çatı formunda olup alaturka kiremitle kaplıdır.

Evin içyapısı sonraki onarımlarla bir hayli değişmiştir. Asıl girişi Rüştiye Sokağı’na bakan çift kanatlı ahşap bir kapı ile sağlanan evin giriş katı hayat bölümünü oluşturmaktadır. Bu bölüme evin doğu cephesinde yer alan tek kanatlı başka bir kapı ile de geçilmektedir. İlk şeklinde geniş bir mekân halinde olan hayat sonraki onarımlarla farklı amaçlar için kullanılmak üzere çeşitli bölümlere ayrılmıştır. Girişin solunda taştan yapılmış bir mutfak eviyesi ile bir ocak orijinal yapıdan kalmadır. Hayatın kuzey duvarının ortasında yer alan bir ahşap merdivenle 1. kata çıkılmaktadır. Oldukça çarpık bir plana sahip olan 1. kat evin en çok onarım yapılan bölümüdür. Ortadaki geniş sofa dört yöne dört eyvan şeklinde uzanmaktadır. Öndeki ahşap bir kemerle geçilen güney eyvanı cumba şeklinde dışa taşırılmıştır. Cumbanın önüne bir sedir yerleştirilerek oturma alanı olarak kullanılmıştır. Güney eyvanının sağında ve solunda yer alan odalar oldukça sade yapılı olup güney-batıda olan odanın batı duvarında bir gusül dolabı ve yüklük yerleştirilmiştir. Yüklük ve dolap sade, ahşap kapaklıdır. İçinde alt ile bağlantıyı sağlayan merdivenlerin yer aldığı kuzey eyvanının kuzey-doğusundaki mutfak bölümü çarpık planlı olup kuzey duvarında bir ocak ve iki dolap nişi bulunmaktadır. Dolaplar sade ahşap kapaklıdır. Islak zeminlerin yer aldığı kuzey-doğu köşedeki bölümün içerisi sonraki onarımlarla değiştirilmiştir. Batı eyvanının batı duvarına ise duvar boyunca uzanan ahşap kapaklı bir yüklük yerleştirilmiştir. Doğu eyvanı diğer eyvanlara göre daha geniş tutulmuş ve içinde alt katla bağlantıyı sağlayan merdivenler bulunmaktadır. Pencerelerle ferah aydınlık bir ortam sağlanan bu bölüme de sedir yerleştirilerek oturma alanı olarak kullanılmıştır.

1.kata göre daha geniş ve ferah olan 2. kata alt katla bağlantıyı sağlayan kuzey eyvanı içindeki merdivenlerle ulaşılmaktadır. Bu merdivenlerden çıkıldığında bir korkuluk göze çarpmaktadır. Bu korkuluk merdivenkovası boyunca uzanmakta ve bir tekerlek sayesinde açılıp kapanmaktadır. Orta sofasının güney ucunda yer alan gezemeğe çift kanatlı ahşap bir kapı ile geçilmektedir. Kapının iki yanına yerleştirilen iki küçük dikdörtgen pencere ile orta sofa aydınlatılmıştır. Bu eyvanın güney-doğu köşesinde yer alan oda iki cepheden de sokağı görmesi ve ferah, aydınlık yapısı ile evin başodası olarak kullanılmıştır. Güney-batı köşede yer alan oda daha küçük boyutlu olup batı duvarında sade ahşap kapaklı bir yüklüğü bulunmaktadır. Diğer eyvanlara göre daha geniş tutulmuş ve dışarıya bir cumba olarak açılan batı eyvanın önüne de bir sedir konularak oturma alanı olarak kullanılmıştı. İçinde alt katla bağlantıyı sağlayan merdivenlerin yer aldığı kuzey eyvanının kuzeydoğusunda yer alan mutfağın içinde bir ocak nişi ile bir dolap bulunmaktadır. Ocak ve dolap kapağı sade ahşaptandır. Mutfakta ayrıca bir de sedir bulunmaktadır. Kuzey-batı köşede yer alan bölüm ıslak zeminli alanlar olarak kullanılmakta olup içerisi sonraki onarımlarla bir hayli değişikliğe uğramıştır.

İç mekânlarda duvarlarda zeminden itibaren ortalama 1.20 cm. yükseklikten sonra ahşap hatıllar yerleştirilmiştir. Ahşap hatıllar dışında duvar yüzeyleri saman katkılı çamur ile sıvanmış olup üzerleri sonradan boyanmıştır. Duvar yüzeylerinde sıvalarda, çatlama ve kabarmalar olmuştur. Tüm katlarda döşeme ve tavan ahşap rabıtalı tahtalar şeklinde olup tavanlarda tahtaların derz araları ahşap çıtalarla kapatılmıştır. Evin en üst katını oluşturan sekizgen planlı cihannüma katı bu gün oldukça harap durumda olmasına rağmen ilçenin tüm güzelliklerini gözler önüne seren bir konumda bulunmaktadır.

Evin dış cephelerinde kat araları ve duvar köşeleri kalın ahşap hatıllarla belirlenmiştir. Ana girişin de yer aldığı evin güney cephesi, giriş kapısının iki yanlarında yer alan zarif konsollarla taşınan 1. kat cumbası ve üstünde dışa doğru taşıntı yaparak köşelerde iki zarif ahşap konsolun taşıdığı 2. kat gezemeği ile hareketlendirilmiştir. Bu cephede yer alan pencereler sade, dikdörtgen formda olmasına rağmen 1. kat cumbasının üç penceresi kademeli bir şekilde ortaya doğru giderek yükselen yuvarlak kemer formundadır. 1. kat cumbasının cumbanın iki köşesinde yer alan iki zarif ahşap konsol üzerinde yükselen ve dışa doğru taşıntı yapan 2. kat gezemeği ahşap iki sütun tarafından taşınmakta olup cepheye iki yuvarlak ahşap kemer ile açılmaktadır. Cephesi üçgen alınlık şeklinde sonlanmakta olan gezemeğin önünde ajurlu ahşap bir korkuluk yer almaktadır. Güney cephede taşıyıcı sistemde bulunan yorulma dikkat çekmektedir. Bunun en büyük göstergesi cumbadaki eğilmelerde görülmektedir. Cephede genelde sıva dökülmesine bağlı bozulmalar bulunmakta, en çok bozulma güney-doğu kısmında görülmektedir. Zemin katta bulunan duvarlarda ise sıva dökülmelerinden dolayı taş sistem açığa çıkmış ve etkenlerle yüz yüze kalmıştır.

Evin batı ve kuzey cephelerinin büyük bir bölümü komşu yapılarla sınırlı olduğu için belirli bir kısmı görülmekte, bu cephelerde de sıvaların büyük bir kısmı dökülmüş ve sistem açığa çıkmıştır.

Evin doğu cephesi 2. girişin de yer aldığı cephedir. Bu cephenin zemin katında kuzey-doğu köşede sonradan dükkan olarak kullanılan bölümün kapısı ve penceresi de yer almaktadır. Doğu cephe dikdörtgen pencereler ve iki zarif konsol üzerinde taşınan 2. kat cumbası ile hareketlendirilmiştir. Dışa taşıntı yapan cumbanın üzeri üçgen bir alınlıkla sonlanmıştır. Bu cephede 1. kat eyvanının pencerelerinden batıda olanının önü dışa doğru bombeli bir şekilde taşıyan “kim geldi “ kafesi bulunmaktadır. Yapının bu cephesinde bozulmalar kendini yine sıva dökülmesi olarak göstermektedir. Normal kat planlarında bahsedilen doldurulmuş pencereler burada kendini daha iyi göstermektedir.  Bu bölümde bağdadi sıvanın çıtaları açığa çıkmış ve dış etkenlerle karşı karşıya kalmıştır.

Çatıda alaturka kiremit kullanılmış ve kiremitlerin çoğu dış etkenlerden dolayı ya kırılmış ya da mantarlaşmalar görülmüştür. Kademeli kornişlerle geçilen çatı duvardan dışarı çıkmış ve yapının planına göre bir oturtma çatı oluşturulmuştur. Çatıda iki adet de baca bulunmaktadır.

Sekizgen olarak tasarlamış olan cihannüma katının uzun köşelerinde iki adet, diğer köşelerde ise birer adet dikdörtgen pencere olmak üzere toplam on adet pencere bulunmaktadır. Basık kemerli olan bu pencereler sürgülü olarak yapılmıştır. Yapının bu alanında büyük hasarlar göze çarpmakta, tamamıyla yılıkmış duvarlar ve bundan dolayı ortaya çıkan taşıyıcı sistem bundan etkilenmektedir. Cihannümanın sekizgen yüzeyinin her birisi üçgen alınlık biçiminde sonuçlanmakta olup kademeli kornişlerle kırık hatlı çatıya geçilmiştir.

Süsleme: Fenerli Ev görkemli mimarisine karşılık süsleme özellikleri bakımından oldukça yalındır. İç mimaride sonradan yapılan onarımlar nedeni ile süsleme olarak günümüze bir şey kalmamıştır. Yalnızca 2. katın orta sofasının üzerini örten ve cihannüma katına da zemin oluşturan tekne tavanın ortasında yer alan ahşap tavan göbeği dikkati çeken tek süslemedir. Elips şeklindeki tavan göbeği çıtakâri tekniğinde yapılmış olup ortasına oluklu yivlerle yelpaze şeklinde, kademeli olarak, iç içe yerleştirilmiş iki motiften meydana gelmektedir. Göbeğin dışını da yarım baklava motiflerinden meydana gelen bir bordür çevrelemiştir. Tavan göbeğinin dış çerçevesi içte büyük, dışta küçük iki silme ile çerçevelendirilerek kompozisyon tamamlanmıştır.

Dış mimaride süsleme olarak güney cephede yer alan 2. kat gezemeğinin ajurlu korkulukları dikkat çekmektedir. Stilize bitki formlarını hatırlatan korkuluk parmaklıklarının alt ve üst kısımlarında ajur tekniği ile oyulmuş haç çiçeği motifleri bulunmaktadır.Evin doğu cephesinde, 1. kat doğu eyvanına açılan pencerelerden solda olanının önüne yerleştirilen ahşaptan yapılmış “kim geldi” kafesi ahşap süslemenin görüldüğü diğer bir yerdir. Pencerenin yarıdan fazlasını kapatan kafes bombeli bir şekilde dışa doğru taşıntı yapmakta olup ön tarafı ahşap çıtaların verev yerleştirilmesi ile bir panjur oluşturulmuştur. Kafesin yanları ahşap malzeme ile kapatılmış olup yan yüzeylerin ortalarında kıl testere ile ajurlu olarak oyulmuş birer çiçek motifi yerleştirilmiştir.

Fenerli Ev geleneksel plan anlayışı ve görkemli mimarisi ile Taraklı evlerinin en önemlilerinden birisini oluşturmaktadır. Geçmişte Sakarya evlerinde yaygın olarak karşımıza çıkan cihannüma katının görüldüğü tek örnek olarak karşımıza çıkan Fenerli Ev, tescilli olmasına rağmen bakımsızlıktan yok olmak üzeredir.